ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန

အေမရိကန္ သမၼတေတြထဲမွာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား လူသိအမ်ားဆံုး ျဖစ္ေသာ သမၼတႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေအဘရာဟမ္ လင္ကြန္း နဲ့ ဂ်ြန္ အက္ဖ္ ကေနဒီ တို.ရဲ့ အေၾကာင္းေလ.......

သူတို. ႏွစ္ဦးလံုးဟာ လူခ်စ္လူခင္ အမ်ားဆံုး၊ အၾကည္ညိဳခံရဆံုး သမၼတေတြျဖစ္ၾကပါတယ္ ။

ႏွစ္ဦး စလံုး လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရျပီး ေသဆံုးခဲ့ရသူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္ ။

သမၼတ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ေတြ.ၾကံဳ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရတဲ့ ျပသနာ.....၊ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္.....၊ အဲဒီလုပ္ၾကံမႈနဲ့ ပက္သက္ျပီး သဲသဲကြဲကြဲ မသိရတဲ့ ကိစၥ ....စသည္....စသည္ ...၊ တစ္ထပ္တည္းပဲ ခင္ဗ်....။

ကဲ ... အဲဒီ အခ်က္ေတြကို စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါဦးဗ်ာ .....။

၁။ လင္ကြန္း ေရာ ကေနဒီ ပါ သမၼတတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲကာလမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ လူမႈအခြင့္အေရး ျပသနာၾကီးကို ေျဖရွင္းၾကရတယ္ ။ လင္ကြန္း လက္ထက္မွာ အာဖရိကတိုက္ကေန ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာျခင္းခံရတဲ့ လူမည္း ကပၸလီ ေငြ၀ယ္က်ြန္ေတြ ကိစၥကို ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္။ ကေနဒီ ရဲ့ လက္ထက္မွာ လူမည္းေတြ အေပၚအသားအေရာင္ အခြင့္အေရးခြဲျခားမႈ ကိစၥကို ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္ ...။

၂။ လင္ကြန္း ကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တဲ့ လူသတ္သမား ဂ်ြန္ ေ၀က္စ္ ဘုသ္ ( John Wilks Booth) ကို ၁၈၃၉ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားတယ္။ ကေနဒီ ကို လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ လူသတ္သမား လီး ဟာဗီး ေအာ့စ၀ါ ( Lee Harvey Oswald) ကို ၁၉၃၉ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားတယ္။

၃။ လင္ကြန္း မွာ ကေနဒီ ဆိုတဲ့ အတြင္းေရးမူး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ။ သူက... လင္ကြန္း အသတ္ခံရမယ့္ ကပြဲရံုကို အဲဒီည မသြားဖို. သတိေပးခဲ့တယ္။ ကေနဒီ မွာ လင္ကြန္း ဆိုတဲ့ အတြင္းေရးမူး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက... ကေနဒီ အသတ္ခံရမဲ့ ဒါးလက္စ္ ျမိဳ. ကို အဲဒီေန.မသြားဖို. သတိေပးးခဲ့တယ္။

၄။ သမၼတ ႏွစ္ဦး လုပ္ၾကံ ခံခဲ့ရတဲ့ ေန.ဟာ ေသာၾကာေန. ျဖစ္တယ္။

၅။ သမၼတ ႏွစ္ဦး စလံုးဟာ ေနာက္ဘက္ကေန ေသနတ္ နဲ့ ပစ္ခတ္ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္ ။

၆။ သမၼတေတြ ႏွစ္ဦး စလံုး လုပ္ၾကံခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာ... သူတို. ၇ဲ့ဇနီးေတြက သူတို. နဲ့ အတူရွိေနခဲ့တယ္။

၇။ ဘုသ္ က လင္ကြန္းကို ဇါတ္ရံု ထဲမွာ ေသနတ္နဲ့ ပစ္ခတ္လုပ္ၾကံျပီးတဲ့ေနာက္ ... ကုန္ပစၥည္း သိူေလွာင္ရံု တစ္ခုထဲ ၀င္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ ေအာ့စ၀ါ က ကေနဒီ ကို ကုန္ပစၥည္း သိုေလွာင္ရံု တစ္ခုကေန ေသနတ္ နဲ့ပစ္ခတ္လုပ္ၾကံျပီး တဲ့ေနာက္ ... ဇါတ္ရံု တစ္ခုထဲ ၀င္ေျပးသြားခဲ့တယ္ ။

၈။ သမၼတ ႏွစ္ဦးစလံုး လုပ္ၾကံခံရျပီးတဲ့ေနာက္ သူတို.ရဲ့ ရာထူးကို ဆက္လက္တာ၀န္ယူတဲ့ သူေတြရဲ့ အမည္ေတြက ဂ်ြန္ဆင္ ( Johnson)ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ဂ်ြန္ဆင္ ႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ ေတာင္အေမရိက သားေတြ ျဖစ္ျပီး ႏွစ္ဦးစလံုးဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ၀င္ေတြ ျဖစ္တယ္။

၉။ လင္ကြန္း ကို ဆက္ခံတဲ့ ဂ်ြန္ဆင္ ကို ၁၈၀၈ ခုႏွစ္ မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ကေနဒီ ကို ဆက္ခံတဲ့ ဂ်ြန္ဆင္ ကို ၁၉၀၈ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္ ။

၁၀။ လုပ္ၾကံခံရတဲ့ သမၼတ ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လင္ကြန္း ( Lincoln ) နဲ့ ကေနဒီ( Kennedy) တို.ရဲ့ နာမည္ ေတြမွာ အကၡရာ ခုႏွစ္လံုးစီ ပါတယ္။ သူတို.ကို ဆက္ခံတဲ့ သမၼတေတြရဲ့ နာမည္ အျပည့္အစံုမွာ အကၡရာ (၁၃) လံုးစီ ပါတယ္။ သူတို.ကို လုပ္ၾကံခဲ့တဲ့ လူသတ္သမားေတြရဲ့ နာမည္ေတြမွာ အကၡရာ (၁၅)လံုးစီ ပါတယ္ ဗ်ာ.............။

ေျပာဖုိ႔ ခက္ပါတယ္

တရံေရာအခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိသတဲ့။ ဒါ အေနာက္တိုင္း ပံုျပင္ေတြရဲ႕ ေျပာ႐ိုးေျပာစဥ္ နိဒါန္းပါ။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာပံုျပင္မွာက် ဒီလုိ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္ႀကီးမွာ ျဗဟၼာဒတ္မင္းႀကီး အုပ္စိုးသတဲ့။ ကဲကဲ ... ပံုျပင္ ဆက္ၾကဦးစို႔။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ေဘးနားမွာ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ အထဲမွာမွ တစ္ေယာက္ကို သူ႔ရဲ႕ အပါးေတာ္ျမဲ အေနနဲ႔ ခန္႔အပ္ထားသတဲ့။ သေဘာက ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အနားမွာ ထပ္ၾကပ္မကြာ အျမဲေနခြင့္ရသေပါ႔ကြယ္။ ဘယ္သြားသြား၊ ဘယ္လာလာေပါ႔။ သူဟာ ပညာလည္းရွိတယ္၊ ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း အၾကံေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းေတြ ေပးတတ္ေတာ့ ရွင္ဘုရင္က သေဘာေတာ္ေခြ႕တာေပါ႔ကြယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘယ္သြားသြား ေခၚသြားသတဲ့။ တစ္ေန႔ေတာ့ ရွင္ဘုရင္ ေမြးထားတဲ့ ေခြးဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္ညိဳးကို ကိုက္လိုက္သတဲ့။ ေနာက္ေန႔ေတြေတာ့ လက္ညိဳးဟာ ေရာင္ကိုင္းၿပီး အနာလည္း အေတာ္ေလး ရင္းလာတယ္။ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ အပါးေတာ္ျမဲကိုေမးတယ္။

"ေမာင္မင္း၊ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေမြးတဲ့ေခြးက ငါ႔ကို ျပန္ကိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဒါ မေကာင္းတဲ့ အတိတ္နိမိတ္ပဲ မဟုတ္လား" တဲ့။

"ေကာင္းသလား၊ ဆိုးသလား ဆိုတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး" လို႔ အပါးေတာ္ျမဲက ျပန္ေျဖတယ္။

ေနာက္ေတာ့ လက္ညိဳးရဲ႕ အနာက အေျခအေန အေတာ္ေလးဆိုးလာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ လက္ညိဳးကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ရတယ္။

"ဟယ္ ငါ႔ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ လက္ညိဳးေတာ္ ျဖတ္ပစ္လိုက္ရၿပီ။ ဒါ မေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပဲ၊ ေမာင္မင္း။ ဘယ္လို အဆိုးေတြမ်ား ႀကံဳလာဦးမလဲ မသိဘူး။ ေလွ်ာက္စမ္းပါဦး" လို႔ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ အပါးေတာ္ျမဲကို အၾကံဉာဏ္ေတာင္းသတဲ့။

"ေကာင္းသလား၊ ဆိုးသလား ဆိုတာ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး" လို႔ပဲ အပါးေတာ္ျမဲက ထပ္ေျဖလိုက္တယ္။ လက္ညိဳးေတာ္ ျပတ္လို႔ စိတ္တိုေနရတဲ့ၾကားထဲ ဒီေကာင္က အခုထိ စကားအေကာင္းမေျပာဘူးဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးက အေတာ္ေလးတင္းသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီ အပါးေတာ္ျမဲကို ေထာင္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေတာထဲကို အမဲလိုက္ထြက္သတဲ့။ စာစကားနဲ႔ဆို ေတာကစားထြက္တာေပါ႔ဗ်ာ။ သမင္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး လိုက္ဖုိ႔ပဲ အားသန္ေနေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း လိုက္ရင္းလိုက္ရင္းနဲ႔ပဲ ေတာဖြက္ခံလိုက္ရတယ္။ ေတာထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္သြားတယ္။ ဆက္သြားေလ ေတာနက္ေလ ျဖစ္ေနတယ္။ ကံမ်ား ဆိုးခ်င္ေတာ့ ေတာထဲမွာ ေနၾကတဲ့ လူ႐ိုင္းေတြဟာ သူ႔ကို ေတြ႕ၿပီး ဖမ္းသြားတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ဘုရင္မွန္း ဘယ္သိမွာလဲ။ လူ႐ိုင္းဆိုေတာ့လည္း ဘုရင္ဆိုတာ ဘာေကာင္မွန္းေတာင္ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ဓေလ့က လူတစ္ေယာက္ေယာက္ ဖမ္းၿပီး နတ္ဘုရားကို ယဇ္ပူေဇာ္ရတယ္။ ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ သတ္မယ္လို႔ ၾကံရြယ္ေနတုန္းမွာပဲ သူတို႔ရဲ႕ အႀကီးအကဲ သတိထားမိသြားတာက ဘုရင္ႀကီးမွာ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းမပါဘူး ဆိုတာပဲ။ အဂၤါမစံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ယဇ္ပူေဇာ္ရင္ နတ္ဘုရားက စိတ္တုိလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီး နန္းေတာ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ အပါးေတာ္ျမဲ ေျပာတဲ့ "ေကာင္းသလား၊ ဆိုသလား ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္" ဆိုတဲ့ စကားကို သြားသတိရတယ္။ အကယ္၍သာ သူ လက္ညိဳး မျပတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေတာထဲမွာ ယဇ္ပူေဇာ္ခံရလို႔ ေသၿပီေလ။ ဒါနဲ႔ ပညာရွိေလး အပါးေတာ္ျမဲကို ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးက စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္မိတဲ့အတြက္ သူ႔ကုိ ေတာင္းပန္စကား ေျပာေတာ့တယ္။ စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးကို စိတ္တစ္ခ်က္မကြက္ဘဲ "အရွင္မင္းႀကီး အခုလို ဖမ္းထားတာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးအတြက္ အက်ဳိးယုတ္တဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား" လို႔ ေလွ်ာက္တင္လိုက္တယ္။ ဒီစကားကို ၾကားရေတာ့ ဘုရင္ႀကီး အေတာ္ေလး အံ့အားသင့္သြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္လို႔လဲ အေတာ္ေလး စဥ္းစားရခက္သြားတယ္။ အပါးေတာ္ျမဲက သူ အဖမ္းခံထားရတာ အဆိုးခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ဘာလို႔ ေျပာတာလဲ? ဒီလိုေလ.. အကယ္၍သာ ဘုရင္ႀကီးက အပါးေတာ္ျမဲကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္မထားဘူးဆိုရင္ အခုလို ေတာကစားထြက္ေတာ့ သူလည္း ဘုရင္ႀကီးနဲ႔အတူ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါရမွာေပါ႔။ ဘုရင္ႀကီးကို ယဇ္ပူေဇာ္ဖုိ႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလို႔ လူ႐ိုင္းေတြက ဆံုးျဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ေခၚၿပီး သတ္မွာပဲ။ ဒါဆို အပါးေတာ္ျမဲ အလွည့္ေလ။ သူသာ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ လိုက္သြားခဲ့ရင္ အသက္ခံရမွာေတာ့ မုခ်မေသြပါပဲ။

-------------------------

ပံုျပင္ေလးရဲ႕ အႏွစ္သာရ

ဒီေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို ဒါအေကာင္းပဲ၊ ဒါအဆိုးပဲလို႔ တရားေသ သက္မွတ္လို႔ မရေကာင္းပါဘူး။ တခါတေလမွာ အေကာင္းေတြဆိုၿပီး ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ အရာေတြဟာ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္းေၾကာင့္ အဆိုးေတြ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ 

ကံေကာင္းတာေတြ ႀကံဳလာတုိင္းမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံစားလိုက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အတင္းအက်ပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ မထားပါနဲ႔။ အသက္ရွင္ေနတုန္းမွာ ႀကံဳႀကိဳက္ခြင့္ရတဲ့ ဆုလဒ္တစ္ခုအေနနဲ႔ ခံယူလိုက္ပါ။

အဆိုးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္ေကာ။ သိပ္၀မ္းနည္း ပူေဆြးမေနပါနဲ႔။ အျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံေနရတယ္လို႔ ယူဆေနမယ့္အစား ေလာကဓံကို ခံႏုိင္ဖုိ႔ စခန္းသြင္း ေလ့က်င့္ေနတယ္လို႔ မွတ္ယူလိုက္ပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္ႀကီး မဆိုး႐ြားဘူးဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီလို ခံယူႏုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ အမ်ားႀကီး ေပါ႔ပါးလြတ္လပ္ေနပါလိမ့္မယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ၿပီးျပည့္စံုဖုိ႔ဆိုရင္ မိတ္ေဆြစစ္၊ မိတ္ေဆြမွန္ တကယ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို နားလည္ေပးမယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ မွ်ေ၀ခံစားမယ္။ ၀မ္းနည္းမႈေတြကို အတူတကြ ေက်ာ္လႊားမယ္။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ့္ဘက္က ရပ္တည္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ မိတ္ေဆြစစ္ေတြ တကယ့္ကို လိုအပ္တာေပါ႔။ မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာ မိဘ၊ ဆရာသမား၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္သူ နဲ႔ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ ေတြ ပါပါတယ္။

မိတ္ေဆြစစ္ေတြဟာ အျမဲ မွန္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ သင္ မေမွ်ာ္လင့္လိုက္ပါနဲ႔။ အမွားလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ မွားပါေစေတာ့လို႔ သူတို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဗုဒၶႏွင့္ အာဠ၀ကဘီလူး အေမးအေျဖ

အာဠ၀ကဘီးလူးသည္ သူ၏ဗိမာန္သုိ႕ေရာက္လာေသာ ရဟန္း၊ ရေသ့၊ ပရဗိုဇ္ တို႕အား ခက္ခဲေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ရူးသြပ္ေအာင္ျပဳျပီး ၫႇင္းပန္းႏွိပ္စက္၏။ အာဠ၀ကသည္ ဤသို႕အၾကံရလွ်က္ ဗုဒၶကို ၀မ္းသာအားရ ရင္ဆိုင္လိုက္၏။ ဗုဒၶက “အသင္ အာဠ၀က သင္ေျပာလိုရာကို ေျပာေတာ့” ဟု မိန္႕၏။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ ဤေလာက၌ ေယာက္်ား၏ ျမတ္ေသာ ဥစၥာသည္ အဘယ္နည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ ဤေလာက၌ ေယာက္်ား၏ ျမတ္ေသာဥစၥာကား ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ကံ၊ ကံ၏အက်ဳိးကို ယံုၾကည္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ သဒၶါတရားျဖစ္သည္။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ ခ်မ္းသာသုခကို ရရွိရန္ အဘယ္တရားကို ေကာင္းစြာ ေလ့က်က္ရမည္နည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ ခ်မ္းသာသုခရရွိရန္ သုစရိုက္ဆယ္ပါး ကုသိုလ္တရားကို ေလ့က်င့္ အားထုတ္ရမည္။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ အရသာရွိေသာ သေဘာတရားတို႕တြင္ အဘယ္အရသာသည္ အျမတ္ဆံုးနည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ အရသာရွိေသာ သေဘာတရားတို႕တြင္  မွန္ေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္း ဟုဆိုအပ္ေသာ သစၥာတရားသည္ အျမတ္ဆံုး၊ အရသာအရွိဆံုး ျဖစ္သည္။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈတို႕တြင္ အဘယ္မည္ေသာ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈသည္ အျမတ္ဆံုးနည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈတို႕တြင္ ပညာႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈသည္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ ဆင္းရဲဒုကၡကို အဘယ္တရားႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သနည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ ဆင္းရဲဒုကၡကို လံု႕လဟု ဆိုအပ္ေသာ ၀ီရိယတရားႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္၏။

အာဠ၀ကအေမး။   ။ အဘယ္သို႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တမလြန္ဘ၀၌ မစိုးရိမ္ရသနည္း။

ဗုဒၶအေျဖ။    ။ အာဠ၀က သစၥာ- မွန္ေသာစကားေျပာျခင္း၊ ဓမၼ- ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာပညာ၊ စာတိ- ထၾကြလံု႕လ ၀ီရိယရွိျခင္း၊ စာဂ- ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ တရားေလးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေၾကာင့္ ျပည့္စံုသူသည္ တမလြန္ဘ၀ကို စိုးရိမ္ျခင္း မရွိေပ။

ဗုဒၶက ဤသို႕ေျဖဆိုလိုက္ရာ အာဠ၀ကလည္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ သြားကာ ေသာတာပန္ပီပီ ၾကည္ညိဳစိတ္ထားႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားအား ခ်ီးက်ဴးေထာပနာျပဳလ်က္၊ မိမိအတြက္ သက္သက္ေရာက္လာေသာ ဗုဒၶအား ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေလွ်ာက္ထားေျပာဆိုေလသတည္း။     ။

ကြာသံုးကြာ၊ ပါသံုးပါ၊ ခ်ာသံုးခ်ာ

အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ မလြဲမေသြ ေရွာင္ရမယ့္ အခ်က္က ကြာသံုးကြာ၊ ပါသံုးပါ ႏွင့္ ခ်ာသံုးခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသံုးပါးကို မိန္းကေလးက ပဲျဖစ္ျဖစ္  ေယာက်္ားေလးက ပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိႏွင့္ လက္တြဲမယ့္သူမွာ ပါလာရင္ေတာ့ ေ၀းေ၀းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ ျပဆိုထားပါတယ္။

ကြာသံုးကြာ
(၁) တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးကြာလွ်င္ 

(၂) အယူဘာသာကြာလွ်င္ 

(၃) စိတ္ဓာတ္ခ်င္းကြာလွ်င္ တို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းျခားျပည္ျခား လူမ်ိဳးျခားႏွင့္ ဘာသာမတူသူ ဘာသာျခားကို ယူမိရင္ေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကုိယ့္ဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈကို စြန္႕ရပါလိမ့္မယ္။ ထို႕အတူ ဘာသာတူ လူမ်ိဳးတူ ျဖစ္လင့္ကစား စိတ္ဓာတ္မတူ ကြာျခားလွ်င္လည္း တစ္မိုးေအာက္မွာ ၂ေယာက္အတူေနဖို႕ မစဥ္းစားသင့္ပါ။

ပါသံုးပါ 

(၁)အနာေရာဂါပါလာလွ်င္

(၂)အေၾကြးပါလာလွ်င္

(၃)အပိုစားမည့္(လူပိုေတြ) ပါလာလွ်င္ တို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အနာေရာဂါဆိုသည္မွာ ေခတၱနာဖ်ားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ နာတာရွည္မ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။ အေၾကြးပါလာလွ်င္ ဆိုတာကေတာ့ လက္မထပ္ခင္ကတည္းက အေၾကြးတင္ေနရင္ျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ အညႊန္႕လူဖို႕ အေတာ္ခဲယဥ္း သြားပါျပီ။ အပိုစားမည့္သူ ပါလာလွ်င္ ေကြၽးနိုင္သည္ပဲ ထားဦး စကားပိုလာသည့္အတြက္ ရွင္းရတဲ့ ျပႆနာနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕နိုင္ပါတယ္။

ခ်ာသံုးခ်ာ
(၁)ပညာေရးခ်ာလွ်င္ 

(၂)စီးပြားေရးခ်ာလွ်င္ 

(၃)လူမႈေရးခ်ာလွ်င္ တို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပညာဆိုရာမွာ အတန္းပညာက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို ျမင့္မားေစတာမို႕ ပညာတတ္ တေယာက္ျဖစ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ပညာဆိုရာတြင္ အဆင့္ဆင့္မခြဲပဲ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ပညာသည္လည္း အက်ံဳး၀င္ပါတယ္။ အဓိကမွာ အသိဥာဏ္ ဆင္ျခင္တံုတရား ျမင့္မားမႈမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။ စီးပြားေရးဟာလည္း ပညာေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ တစ္ခုျမင့္မားလာလွ်င္ က်န္တစ္ခုက အခ်ိဳးတူ ျမင့္လာပါတယ္။ ပညာမတတ္ပဲ ခ်မ္းသာေနသူေတြကို ေတြ႕ရေပမဲ့ ပညာမတတ္ခဲ့လွ်င္ ေငြပင္ရွိေစဦးေတာ့ ပြဲလယ္မတင့္ပါဘူး။ လူမႈေရးခ်ာလွ်င္ ပညာႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မျပဳပဲ ခ်မ္းသာလာတဲ့သူ အမ်ားစုဟာ အေနအထိုင္ စရိုက္ ဟန္ပန္ေတြမွာ ပညာတတ္သူကို မမွီနိုင္ဘဲ ေငြပါတာက လြဲျပီး အသိဥာဏ္ နည္းတတ္ပါတယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရား ေခါင္းပါးတတ္ပါတယ္။

အဲဒီ သံုးမ်ိဳး သံုးပါး ပါေနတာကို သိပါလွ်က္ႏွင့္ မိမိစိတ္ အလိုလိုက္လို႕ျဖစ္ေစ၊ မလြဲမေရွာင္သာလို႕ ျဖစ္ေစ၊ တဇြတ္ထိုး လုပ္လိုစိတ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဘးဖယ္ျပီး စဥ္းစားလို႕လက္တြဲလိုက္ျပီးရင္ေတာ့ ဘ၀မွာ အမွားႏွင့္ တစ္သက္လံုး ရင္ဆိုင္ရပါလိမ့္မယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀ေရာက္ျပီးမွ အမွားကို ျပန္ျပင္ခ်င္ပါရေစလို႕ ဆိုရင္ ေနာက္က်သြား မွာျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀ဟာ တစ္ခါေရးျပီးတိုင္း တစ္ခါ ျပန္ဖ်က္ျပီး အသစ္ျပန္ေရးနိုင္တဲ့ ေက်ာက္သင္ပုန္း မဟုတ္ပါဘူးလို႕ ေရးသားထားတာကိုျပန္ အမွတ္ရရင္း မွတ္မိသေလာက္ေျပာျပျခင္းပါ။

ငယ္စဥ္က အသိေလးကေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ ခ်စ္တာေတြ၊ ေမတၱာေတြ၊ ခံစားတာေတြလို႕ အဓိက ထင္တာပါ၊ အခု အသက္ေလးရလာေတာ့ လူမႈဘ၀ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ဘ၀ တကၠသိုလ္ၾကီးက ပညာေတြ ပို႕ခ်လာေတာ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ မပူခ်င္လို႕ ေယာက္မရွာတာမ်ိဳးပါ၊ ဒီအျပင္ မိန္းကေလးေတြ လက္ထပ္ျခင္းကို စဥ္းစားရာမွာ ေအာင္ဘာေလထီ ထိုးတဲ့ သူေတြလိုပါပဲ။ က်ပ္သိန္း ၁၀၀၀ဆုၾကီးကို ေမွ်ာ္ျပီး၊ စိတ္ကူးျပီး ဂဏာန္းေတြ ေရြးတာပဲ၊ ေပါက္မယ္ထင္ရတဲ့ ဂဏန္းေတြေပါ့ေနာ္။ အဲ...ထိုးျပီးရင္လည္း စိတ္ကူးယဥ္ရတာပဲ။ ဘယ္လိုသံုးစြဲမယ္၊ လွဴမယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ထီဖြင့္တဲ့အခါ မွာလည္း သိန္း ၁၀၀၀ဆုမွန္းျပီး ပထမၾကည့္တယ္။ ေနာက္သိန္း ၁၀၀ ေနာက္ ၅၀ စသည္ျဖင့္ အစဥ္လိုက္ တိုက္လာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး တြတ္ရရင္ ေတာင္မဆိုးပါ ဘူးေပါ့။ တြက္ကိန္းေတြနဲ႕ တိုက္လာလိုက္တာ. ထီစာရင္း လည္းကုန္သြားေရာ ဘာမွ မပါေတာ့ သြားျပန္ေတာ့ ဒီတစ္ခါဆိုသလို ဘယ္ဆုနဲ႕ေတြ႕မယ္ ဗလာမဲ နဲ႕တိုးမယ္...မေျပာနိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ မိန္းကေလးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ အခါလည္း ထီဆုၾကီးမွန္းသလို အားလံုးေတာ့ အေကာင္းျမင္ ၀ါဒနဲ႕ ဒါေလးကေတာ့ ဒီလိုဆို အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ စိတ္ကူးၾကီၤးေတြနဲ႕ေပါ့။ ဗလာမဲနဲ႕ လည္းတိုးနိုင္ပါတယ္။

ဒါအျပင္ အိမ္ေထာင္ေရးကံ ေကာင္းမေကာင္း ဆိုတာကလည္း ကုသိုလ္ ႏွင့္လည္း ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေရွးေရွးက ျပဳခဲ့တဲ့ကံ ကံ၏အက်ိဳးေတြပါ။ မိမိတို႕ အတိတ္ဘ၀မ်ားက ျပဳခဲ့သည္ကံမ်ားလည္းရွိရာ ထိုကံမ်ားသည္ မိမိျပဳခဲ့ေသာ အမႈအတိုင္း အက်ိဳးေပးတတ္သည္။ အတိတ္ဘ၀ကံ မျမင္ရ၍ မသိေစဦးေတာ့ ယခု မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ကံကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ကာ လက္ငင္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ပါက ေကာင္းက်ိဳး ျပန္ရနိုင္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး သည္ ထီထိုးျခင္းလို႕ ယူဆပါက အိမ္ေထာင္ေရးထီတြင္ သည္းခံျခင္း၊ ခြင့္လြတ္ျခင္း၊ နားလည္ေပးျခင္း စေသာ အမွဳတို႕ျဖင့္ ျပဳက်င့္ၾကလွ်င္ သိန္း ၁၀၀၀ဆုၾကီး မေပါက္ေစဦးေတာ့ ထီေပါက္စဥ္ဖိုး ဆံုးမည္မဟုတ္ပါ။

ကာတြန္း