အေမး။ ။အရွင္ဘုရား…တပည့္ေတာ္ ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ… ဒါနျပဳတဲ့အခါမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီးမွ လွဴရမယ္ လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခ်က္အရ လူအမ်ားဟာ သီလရွိတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကိုသာ လွဴဒါန္းၾကေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ လွဴဖြယ္ ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ အလွ်ံပယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား။ ပစၥည္းလဘ္လာဘ ေပါမ်ားေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုသာ လူေတြက ထပ္တလဲလဲ လွဴေနၾကတာကို ေတြ႕ျမင္ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သီလမရွိဘူး ထင္ရတဲ့သူမ်ားမွာက်ေတာ့ လွဴမဲ့သူ ေပးမဲ့ကမ္းမဲ့သူ မရွိ ခ်ဴိ႕တဲ့လြန္း လွပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက သီလမရွိဘူးထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတဲ့ သူမ်ားကိုလည္း ေပးလို႔ရမွာလားဘုရား၊ အဲဒါေလး တပည့္ေတာ္ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနလို႔ အေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား…..
ေဒၚစႏၵ၀တီ
ဗုဒၶသာသနာ့ရိပ္သာ-ၿမိတ္
အေျဖ။ ။ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါပဲ။ အလွဴ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ သီလ ရွိတဲ့သူကို ေပးလွဴသင့္သလို သီလမရွိဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနသူမ်ားအားလည္း ေပးလွဴလို႔ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာ တင္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုပဲ နားလည္သေဘာ ေပါက္ေအာင္ ေျပာေပး သြားပါ့မယ္။
စာေရးသူလည္း တစ္ခါက ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက်ခဲ့ပါဘူး။ ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါမွ ဘ၀င္ က် ခဲ့ရပါတယ္။
(၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳ ဒိႏၷံ မဟပၹလံ) အလွဴကို လွဴလွ်င္ အက်ဳိးႀကီးျမတ္ေအာင္ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္လို႔ က်မ္းဂန္တို႔မွာ လာရွိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
တစ္ခါက အကၤုရနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကို ထမင္းေရ ေခ်ာင္းစီး လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးတယ္၊ ဣႏၵကနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာတြင္းမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴခဲ့ဖူးတယ္။ ေသလြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္မွာ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သား သြားျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုရားရွင္က တာ၀တႎသာမွာ အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားတဲ့ အခါမွာ တရားနာ ယူဖို႔အတြက္ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သားတို႔က ဘုရားရွင္ရဲ႕အနီးမွာ ေနရာယူၾကတယ္။ ေနာက္တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ေတြလာတဲ့အခါ က်ေတာ့ သာသနာပအလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ အကၤုရနတ္သားက အေနာက္ကုိ ဆုတ္ေပးရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ တေျဖး ေျဖး ဆုတ္လိုက္တာ ဘုရားရွင္နဲ႔ ၁၀ယူဇနာ အထိကြာေ၀း သြားတယ္တဲ့။ သာသနာတြင္း လွဴတဲ့အလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ ဣႏၵက နတ္သားကေတာ့ ေနၿမဲေနရာကေန လံုး၀ မဆုတ္ေပး လိုက္ရဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴျပဳလုပ္ရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိးမ်ားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္ မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ က်ျပန္ေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္ လို႔ ထင္ရွားစြာ ေဟာေတာ္မူထားပါ တယ္။ ဒီလို ေဟာၾကားထားတာကို ၾကည့္လွ်င္ အလွဴကို လွဴတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စရာ မလိုဘူး လို႔ အဓိပၸါယ္ရေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ ရမည္လို႔ ေဟာေတာ္မူၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ေရြးခ်ယ္စရာမလို ေပးလွဴသင့္တယ္ လို႔ ေဟာထားပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ မညီညြတ္ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ” ၊ ဒီအေမးကို ေျဖရမယ္ဆိုပါက…ဒီလို သမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အလိုရွိရာ အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ ခ်မ္းသာကို ေတာင့္တၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသိ ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားတဲ့ နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူ တို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေရွးဘုရားေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရဖို႔ရာ ရည္ရြယ္ၿပီး ေပးလွဴၾကပါတယ္၊ ဒါနကုသုိလ္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီးေပးလွဴတာ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ ဥာဏ္ေတာ္ (သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္)မွာ ပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဒါနတစ္ခု ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း မရွိဘဲ ေပးလွဴေလ့ရွိတာဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ လိုလားေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တို႔ရဲ႕ဓေလ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္း ျဖစ္စဥ္အခါက သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဇာလီႏွင့္ ဂဏွာစိန္တို႔ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာ ပုဏၰားအား လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းမရွိ၊ ဒါနပါရမီ ေျမာက္ဖို႔သာ လိုရင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ လာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက သမည နတ္လူတို႔အတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။
ဆိုိုလိုတာက အလွဴျပဳတဲ့အေနရာမွာ ဘယ္လိုပဲျပဳျပဳ အလွဴဒါနေျမာက္သြားဖို႔သာ အဓိကလိုရင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလမရွိတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ေပးလွဴ ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
ဗုဒၶသာသနာ့ရိပ္သာ-ၿမိတ္
အေျဖ။ ။ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါပဲ။ အလွဴ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ သီလ ရွိတဲ့သူကို ေပးလွဴသင့္သလို သီလမရွိဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနသူမ်ားအားလည္း ေပးလွဴလို႔ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာ တင္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုပဲ နားလည္သေဘာ ေပါက္ေအာင္ ေျပာေပး သြားပါ့မယ္။
စာေရးသူလည္း တစ္ခါက ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက်ခဲ့ပါဘူး။ ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားေတာ္မူတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္ကို ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါမွ ဘ၀င္ က် ခဲ့ရပါတယ္။
(၀ိေစယ် ဒါနံ ဒါတဗၺံ ယတၳ ဒိႏၷံ မဟပၹလံ) အလွဴကို လွဴလွ်င္ အက်ဳိးႀကီးျမတ္ေအာင္ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရမယ္လို႔ က်မ္းဂန္တို႔မွာ လာရွိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
တစ္ခါက အကၤုရနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာပမွာ သီလမရွိတဲ့သူမ်ားကို ထမင္းေရ ေခ်ာင္းစီး လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးတယ္၊ ဣႏၵကနတ္သား ျဖစ္မဲ့သူက သာသနာတြင္းမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တစ္ပါးကို ဆြမ္းတစ္ဇြန္းမွ် ေလာင္းလွဴခဲ့ဖူးတယ္။ ေသလြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္မွာ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သား သြားျဖစ္ၾကတယ္။ ဘုရားရွင္က တာ၀တႎသာမွာ အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားတဲ့ အခါမွာ တရားနာ ယူဖို႔အတြက္ အကၤုရနတ္သားနဲ႔ ဣႏၵကနတ္သားတို႔က ဘုရားရွင္ရဲ႕အနီးမွာ ေနရာယူၾကတယ္။ ေနာက္တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္ေတြလာတဲ့အခါ က်ေတာ့ သာသနာပအလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ အကၤုရနတ္သားက အေနာက္ကုိ ဆုတ္ေပးရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ တေျဖး ေျဖး ဆုတ္လိုက္တာ ဘုရားရွင္နဲ႔ ၁၀ယူဇနာ အထိကြာေ၀း သြားတယ္တဲ့။ သာသနာတြင္း လွဴတဲ့အလွဴေၾကာင့္ နတ္ျဖစ္လာတဲ့ ဣႏၵက နတ္သားကေတာ့ ေနၿမဲေနရာကေန လံုး၀ မဆုတ္ေပး လိုက္ရဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴျပဳလုပ္ရင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီး လွဴရင္ အက်ဳိးမ်ားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္ မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ က်ျပန္ေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ကို အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြး ေပးလွဴရမယ္ လို႔ ထင္ရွားစြာ ေဟာေတာ္မူထားပါ တယ္။ ဒီလို ေဟာၾကားထားတာကို ၾကည့္လွ်င္ အလွဴကို လွဴတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စရာ မလိုဘူး လို႔ အဓိပၸါယ္ရေနပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္ ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ ရမည္လို႔ ေဟာေတာ္မူၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာေတာ့ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ေရြးခ်ယ္စရာမလို ေပးလွဴသင့္တယ္ လို႔ ေဟာထားပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ မညီညြတ္ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ” ၊ ဒီအေမးကို ေျဖရမယ္ဆိုပါက…ဒီလို သမည လူနတ္တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အလိုရွိရာ အေကာင္းဆံုး ေလာကီစည္းစိမ္ ခ်မ္းသာကို ေတာင့္တၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပရိပဏၰာသိ ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားတဲ့ နည္းလမ္းက သာမညနတ္လူ တို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူရပါမယ္။
ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေရွးဘုရားေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရဖို႔ရာ ရည္ရြယ္ၿပီး ေပးလွဴၾကပါတယ္၊ ဒါနကုသုိလ္အက်ဳိးကို ၾကည့္ၿပီးေပးလွဴတာ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ ဥာဏ္ေတာ္ (သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္)မွာ ပုဂၢိဳလ္ အယုတ္အလတ္အျမတ္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဒါနတစ္ခု ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္း မရွိဘဲ ေပးလွဴေလ့ရွိတာဟာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ လိုလားေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တို႔ရဲ႕ဓေလ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာမင္း ျဖစ္စဥ္အခါက သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဇာလီႏွင့္ ဂဏွာစိန္တို႔ကို သီလမရွိတဲ့ ဇူဇကာ ပုဏၰားအား လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းမရွိ၊ ဒါနပါရမီ ေျမာက္ဖို႔သာ လိုရင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္မွာ လာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက သမည နတ္လူတို႔အတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာတဲ့ ဒါနျပဳနည္းက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။
ဆိုိုလိုတာက အလွဴျပဳတဲ့အေနရာမွာ ဘယ္လိုပဲျပဳျပဳ အလွဴဒါနေျမာက္သြားဖို႔သာ အဓိကလိုရင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလမရွိတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကိုလည္း ေပးလွဴ ေကာင္းပါတယ္လို႔ ေျဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။
စာေရးသူ- ဆရာေတာ္ဦးေကာဝိဒ
ရက္စြဲ-9-7-2009
No comments:
Post a Comment