ေခၚသံ
ငါဟာ ေခၚသံကို
စိတ္မရွည္စြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့တယ္။
ႏွစ္၊ လ၊ ရာသီ
ၾကာရွည္ျမင့္စြာ
ျပင္ဆင္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
သည္တခဏေလးကို
ငါ... ဘာေၾကာင့္မ်ား စိတ္မရွည္ႏိုင္ရသလဲ။
ကုိယ့္ေရွ႕မွာ...
ကုိယ့္ေနာက္မွာ...
ကုိယ့္ေဘးပတ္လည္မွာ...
စိတ္မရွည္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕...
လူေတြဟာ လူေတြဟာ...
ေခၚသံကိုသာ နားစြင့္ေနၾကတယ္။
တေယာက္ၿပီး တေယာက္
အလွည့္ေရာက္ရင္ မႏြဲ႕စတမ္း...
တလွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္
သူ႕ေရွ႕ေမွာက္ကို...
ရြံ႕ေၾကာက္မႈေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ေလ။
ေဟာ...
ငါ့နာမည္ကို ေခၚသံပါလား...
ရင္ခုန္သံေတြ
ဆူညံလာတယ္...
ေျခဖ်ား၊ လက္ဖ်ားေတြ
ေအးစက္လို႕ လာတယ္...
နားသယ္ဆံစမွာ
ေခၽြးတစ တြဲခိုလာတယ္။
ေရွာင္လြဲလို႕မရတဲ့...
သည္ခဏ အခ်ိန္ေလးအတြင္း
ဘယ္လိုပင္ အားတင္းေပမယ့္
ႏွေျမာတသျခင္း ျမွားတံေတြက
ငါ့... ႏွလံုးသားမွာ
ေနရာမလပ္ စူး၀င္ ႏွိပ္စက္လို႕ေနေလရဲ႕။
အဆံုးမေတာ့...
ငါဟာ... တုန္႕ဆိုင္းေလးလံေနတဲ့
ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ပဲ...
သူ႕ေရွ႕ေမွာက္ အေရာက္
ႀကဳိးစားၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။
ကမာၻေလာကႀကီးက
အသံဗလံေတြ အားလံုးဟာ
အဲသည္တခဏမွာ
ၿငိမ္က်သြားတယ္လို႕လည္း....
ငါ... ထင္လိုက္မိပါရဲ႕။
ေခၚသံရွင္ဟာ
ငါ့မ်က္ႏွာကို
တခ်က္သာၾကည့္ျပီး
အေပၚစီးေလသံနဲ႕...
ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္...
“အခြန္ေဆာင္မွာလား၊ သက္တမ္းတိုးမွာလား”... တဲ့။
:D :D :D :D :D
No comments:
Post a Comment